.

 

IN  M E M O R I A M

sold. A. .F. van Weert

10-06-1926 - †  27-01-1946

 

   

Menteng Pulo 

      
Adrianus Franciscus v. Weert
 
Geboren  te   Gemonde  10  juni  1926  en  in dienst van het vaderland om het leven gebracht den 
27  Januari  1946 
voorzien van de laatste H.H. Sacramenten en begraven  op  het  R. K.kerkhof  te  Klang  (  Malakka )
Lid van de H.Familie
 
Dit  jonge leven  bloeide  mooi open!  Toen het nog  in  de  knop  stond  was  veel  verborgen en  de  mooie  eigenschappen  die  opgesloten waren  ontloken  ten  volle  toen  hij  ver  van het  ouderlijk  huis  zoo  duidelijk   begreep, wat  hij  in jeugdig  enthousiasme verlaten had.  Graag  dacht  hij  terug  aan  zijn  vader en moeder,  die  hij  lief had en  dankbaar was aan  zijn broers  en  zusjes  wiens  liefde en genegenheid hij  waardeerde,  aan  zijn  vaderland  dat  hij diende,  maar  bovenal  aan God  op  wien  hij vertrouwde  en  dit  zoo  dikwijls  in  zijn  talrijke brieven  tot  uiting bracht.  Zoo vurig had  hij  gehoopt  eenmaal  in  zijn  familiekring weder  te  keren  en schreef  steeds:  Houd moed.  Dit  alles  maakt  het  offer  van  zijn jong leven,  dat  plotseling  ver van huis  gevraagd werd,  voor  zijn  dierbaren  zwaar,  maar  in  de kracht  van  het  geloof  en  Gods   vertrouwen wordt  het  met  volle  overgave  aan   Gods H. Wil  gebracht.
Wij  bidden  voor  hem en  wij  zullen  zijn  superieuren  en  kameraden  van  4-2-6  RI  die  zijn stoffelijk  overschot  zoo  plechtig  naar  zijn laatste  rustplaats  brachten  en  daar  een  kruis oprichten  met  inscriptie,  altijd  dankbaar blijven.  
Mijn  Jezus  barmhartigheid ( 300 dagen aflaat)

Bid voor de Ziel van Zaliger

 
"27 januari 1946 . We hebben de eerste dode:  n.l. A.F. van Weert is in de omgeving dood teruggevonden, vermoord."    dagboekfragment Johan Cats . 
"Wat ik van deze geruchten moet denken weet ik niet. Wat ik echter wel als vaststaand heb moeten aannemen is de dood van een van onze jongens, n.l. de soldaat de Weert. Hij werd met een doorgesneden keel in een van de kampongs in Morib-Beach aangetroffen. De juiste toedracht weet ik niet dat is het mij niet duidelijk wat hij in die kampong gezocht heeft. Een trieste dood van een ondoorgrondelijke jongen. .......
 
...........Met de meeste jongens gaat het goed, behalve met Roki Fijneman, die met een inzinking kampt en bovendien met rugklachten zijn bed moet houden en daardoor overdag veelal op zichzelf is aangewezen. Hier komt nog bij dat het uitzicht dat hij vanuit zijn bed geniet ook niet erg stimulerend is want daar staat een kruis bestemd voor het graf van de Weert, de soldaat die in een kampong werd vermoord. Beekers heeft het daar neergezet in afwachting van plaatsing op het kerkhof in Klang  Het zal duidelijk zijn dat ik het kruis een andere plaats heb gegeven en Roki moed heb ingesproken, waarbij ik het geluk had dat er bij de post ook een foto van zijn vrouw zat. "
uit herinneringsboek Zo maar wat herinneringen door Kapt. Verhulst.
 
27 januari 1946. 
Vandaag is ons eerste slachtoffer gevallen. Om vier uur kwam het treurige bericht dat een van onze jongens vermoord was door onbekende daders. Hij had een steek gehad op zijn sleutelbeen en een in zijn strot. Wie de daders zijn is nog steeds een puzzel. De militaire politie is nu druk aan het rondneuzen. Zeer waarschijnlijk heeft hij een of andere streek uitgehaald. Het was al lomp van hem om zonder enig vuurwapen geheel alleen op stap te gaan. Morgen wordt hij al begraven. Hij is van het zelfde peloton als mij persoontje, daarom  hebben we moeten oefenen tot half negen toe. De dodenmarsen en het vuren boven het graf. 
 
28 januari 1946
Bij het ondergaan van de zon ging er een treurige stoet door Klang. De laatste hulde werd gebracht voor een gevallen kameraad. Langzaam ging het naar het kerkhof. Hier duizenden kilometers verwijdert van zijn ouders werd hij begraven. De laatste saluut schoten sterven weg in de schemering. De eerste van ons bataljon was begraven."
 
                                                                                                 fragment uit dagboek Cor Farla 

foto Carel Eversen 

   
 

terug naar zij keerden