De Tijgerin van Semarang of te wel "Rooie Sien"

 

Op een gegeven moment kreeg ik de vraag, of de persoon de Tijgerin van Semarang mij bekend was. Ik kreeg daarbij al meteen een mooie uitleg over deze dame. Aangezien het een alom bekende  markante dame, wilde ik meer over haar te weten komen en ging eens informeren onder de veteranen. Hieronder enige bonte omschrijvingen:
 
Marianne zo weer een mailtje . O,nu herinner ik me iets en dat moet je eens aan je vader vragen en denk er om,  ik bedoel of hij zich herinnert de "Tijgerin" van Semarang .
De Tijgerin van Semarang was een dame van e.o.a .planter en had zover mij bekend toch niet genoeg aan haar echtgenoot en zoals de verhalen bij ons bekend, schonk ze haar gunsten vaak aan gasten die ze uitnodigde en dat waren dan wel eens   verlofgangers die in Semarang overnachtten. Deze tijgerin zal en daar ben ik van overtuigd velen een plezier gedaan hebben, maar en dat was ook de moraal. Zij koos  steeds forse, ja grote soldaten. Zo is het duidelijk dat figuren zoals ik buiten de   boot vielen (te klein). ja van postuur, want verder kon zij niet kijken"
 
" ..... Een gelegenheid hem te vragen over de Tijgerin van Semarang. Zij was de vrouw van een dokter. 
 Bij vele militaire gelegenheden was zij dus ook aanwezig. Zij was (toen) een schone verschijning  in een mannenwereld in uniform.  Zo ontstond er een mythe omtrent deze persoon van uiteenlopende aard."
 
   "Voor de tijgerin, oftewel Rooie Sien, daar moest je echt voor oppassen ha-ha-ha.  Het was een ex ? echtpaar, daar ben ik niet zo zeker van, die in een  gerieflijke wijk woonde. Hij was dokter en had de voorkant van het huis waar hij praktijk  had.  Rooie Sien echter had de achterkant waar ze haar praktijk uitvoerde  Die hielp de  Nederlandse soldaten van de prettige pijn af en die had een borsten waar je U tegen kon   zeggen. Ze stonden kaarsrecht naar voren en had volgens mij tepels die een vuiltje  uit je oog kon halen. Maar alla, ze wilde onze jongens altijd helpen. Ik heb haar zelf   feitelijk heel weinig gezien"
 
 "Over Rooie Sien daar weet ik alleen van dat ze een dokters vrouw was, en dat haar man de jongens die met acne (puistjes) vol zaten naar zijn vrouw  werden gestuurd die gaf ze dan een goede beurt zo werd gezegd. Als ik  lieg dan is dat met permissie, want zo werd het rond verteld. Ik heb nooit puistjes gehad. (uit gemist hihihi) . maar ze stond bekent als de bonte hond .  Hoop dat je meer gegevens krijgt van anderen. "
 
 "De "dame" waar jij over schrijft werd bij de jongens onderling de hoer van Semarang  genoemd. Ik weet dat ze ergens in de straat van het Juliana hospitaal moest wonen, maar  waar precies weet ik niet. Of ze rood was weet ik ook niet want ik heb haar nooit ontmoet.  Ik kan je dus helaas niet verder informeren."
 
"Toen ik in Semarang verbleef, werden er vele verhalen verteld over de  ,Tijgerin".Ik meen mij te herinneren dat ik ze een keer gezien heb.Het  schijnt te zijn dat zij een nogal rijke vrouw was,die belust was op jonge  soldaten, ze had rood haar,en ze was verre van mooi. Het verhaal ging , als er  een soldaat was die haar naar het hoogte punt kon voeren hij hier rijkelijk  voor werd beloond. Dat de soldaten zich van een ander taalgebruik bediende  behoeft geen betoog.  Zij woonde in een nogal groot huis niet zover van de ,,Tijgerclub" Ik  betwijfel of die soldaten verhalen allemaal klopte.  Meer weet ik er eigenlijk ook niet van,maar dat ze er was, en zeer bekend   was is een feit . Marianne succes,en zou ik nog meer over de tijgerin aan de weet komen hoor   je het van mij."
 
  "De Tijgerin van Semarang, dat is voor mensen die in Semarang geweest zijn, denk ik wel de  bekendste figuur. Ze had rode haren. Ik ken ze zovoor mijn geest halen, want ze kwam heel   vaak bij 's land kas,een gebouw tegenover het postkantoor. Ja ,hoe ken ik haar het beste  omschrijven? Een vrouw van +/- 40 en gek op de Nederlandse  jongens, naar mem vertelde was heel erg lief voor de tijger jongens die in Semarang verbleven en  had ze er vele (vrienden) onder, ik heb helaas geen foto van haar en heb haar persoonlijk ook nooit  ontmoet.."
 
 
,De tijgerin van Semarang, Rooie Sien, verdenk mij nergens van, maar ze was rood, woonde bij het   Julianaziekenhuis op Boeloe, was Duits van afkomst en zat achter het geld aan. Officieren dus. Ze scheen nogal hongerig te zijn , verder weet ik het ook niet".
 
"Op antwoord wie die Tijgervrouw is? Natuurlijk weet ik heel goed!  Zij is de vrouw van Dokter Stalenmann. Mijn grootvader woonde in het paviljoen, en dokter woonde  in het hoofdgebouw (2 verdiepingen) Vraag maar aan iedere K.L er  (Koninklijke Landmacht)'' KOM MET MIJ EVEN NAAR BOVEN'' Ja mevrouw!   Beschrijving van mevr. Stalenmann: Groot, forst, grof gezicht en rood haar,net als rooie Mientje van Amsterdam! Maar dokter Stalenmann is een heel goede dokter, hij had mijn grootvader 2x gered, (een beroerte gehad).Mijn grootpa woonde daar gratis met z`n dienstvrouw en een witte hond.     Deze dokter had helemaal geen erg in wat z`n vrouw overdag uitspookte. Maar dat is verleden tijd.  Dr. Stalenmann woont op de Karang assem, op de hoek, uitzicht op de Boeloe plein en het  gouverneursgebouw (later het tijgerclubhuis)ook op de hoek van de Bodjong".