- In kleine groepjes komen ze het
restaurant binnen. "Ze", dat zijn de nog levende veteranen
van 2-6 R.I..
- Van "ons" bataljon dat
vandaag, 19 mei 1998, 50 jaar geleden in Nederland terugkeerde na
jarenlang "de hitte van de dag " gedragen te hebben in het
voormalig Nederlands-Indië.
-
- Ze willen deze dag samen
doorbrengen en tijdens een boottocht door de Biesbosch niet alleen
genieten van de natuur, maar ook voor de zoveelste keer bijpraten
over "toen", de waarschijnlijk indrukwekkendste periode
uit hun leven. Het valt op dat de meeste nog recht van lijf en leden zijn,
maar er zijn er ook die zich met een stok moeten verplaatsen omdat
hun lichaam niet meer wil wat zij nog zo graag zouden willen.
-
- Ieder
jaar wordt de groep kleiner, iets wat niet vreemd is, want de
gemiddelde leeftijd overschrijdt de 70 jaar. Aanvankelijk is het
moeilijk om vast te stellen wie "wie" is, want de jaren
hebben inmiddels hun sporen achtergelaten, maar als ik mijn
verbeelding laat spreken, dan zie ik geen oude mannen meer, maar
verschijnen jonge gebruinde afgetrainde militairen.
- Jongens, die
geteisterd door de hitte en de brandende zon, de steilste Tjots
bedwongen, om vanuit de hoogte het voorterrein beter te kunnen
waarnemen en eventuele vijandelijke activiteiten te kunnen waarnemen.
-
Jongens, die door het terrein, greppels en sloten naar voren
tijgerden, kropen en slopen, en door kali's, sawah's en visvijvers
ploeterden.
- Jongens, die tijdens nachtpatrouilles door donkere
djatibossen en verwaarloosde lege kampongs, soms tastend hun weg
baanden en die urenlang in donkere nachten in hinderlaag lagen en
moesten vechten tegen vermoeidheid en slaap.
- Jongens die, wanneer er
in het voorterrein een peloton in moeilijkheden verkeerde, altijd
vrijwillig bereid waren mee uit te rukken om het te gaan ontzetten.
-
Jongens met je de spanning deelde als we tijdens een patrouille
wisten en voelden dat onze tegenstanders in de dichte begroeiing ons
lagen op te wachten en onze bewegingen volgden.
- Jongens met wie de
onwerkelijk, dreigende stilte onderging, welke vooraf ging aan het
eerste schot, dat bijna nooit door ons werd afgevuurd en met je
onmiddellijk daarna het rustgevende en bevrijdende geratel van
onze brens beluisterde.
- Jongens, die alleen maar uitvoerden wat een
wettig en in hun ogen geloofwaardig gezag opdroeg en die na
gedemobiliseerd te zijn, naamloos en vergeten, soms zelfs vergruisd,
in de grote massa opgingen.
-
- Helden zonder
glorie!
-
-
-
A.D. rianus (Cor Farla) uit tijger 1998
-
|