- Sjaak ging eind
1946 als militair naar Indië en hij kwam met zijn onderdeel ergens in
Midden Java terecht. Nou had Sjaak nog een jongere broer Twan en die was
op zeker moment ook de pineut en werd dus ook naar de tropen gestuurd.
Moeke had nog tegen Twan gezegd van ga nou meteen naar je broer want die
zit daar en daar. Het goede mens had geen flauw benul van de afstanden van
ons rijke Insulinde, want Twan werd natuurlijk heel ver weg van zijn broer
geplaatst. Maar het lukte
Twan om over geplaatst te worden en hij werd toen bij de
"kalkemmers" de militaire politie geplaatst. Ze werden zo
genoemd omdat ze witte helmen droegen.
-
- Op een zeker
moment moesten ze optreden bij een relletje van een stelletje dronken
militairen. Daar was een soldaat bij die in zijn gezicht enigszins
verbouwd was en die moest gearresteerd worden. Twan liet dat over
aan zijn collega want hij had in die puinhoop die daar lag zijn broer
herkent. Moeke had haar zin want Twan had Sjaak gevonden.
-
- Sjaak was een
echte vrijbuiter maar op een zeker moment kreeg hij verkering met een mooi
Ambonees meisje, Sari heette ze, en als het even kon zat hij bij haar
thuis waar ze nog bij haar ouders woonde.
- Ze konden het
goed met elkaar vinden en dachten op een zeker moment zelfs aan trouwen.
Maar dat zat dus niet goed, zij was van Christelijke huize en hij was
Rooms. Pa Ambonees vond het ook maar niks. Maar ja, ze wilde toch
doorzetten want de repatriëringdatum kwam al nader en nader.
-
- Inmiddels
had de aalmoezenier samen met zijn mogelijk aanstaande schoonvader de
handen ineen geslagen en de kapelaan in Roosendaal ingelicht. Dus van die
kant kwam er ook de nodige tegenwerking. Enfin het feest ging dus niet
door en Sjaak ging terug naar Nederland. Sari gaf hem een foto van haar
mee en zei:' jij gaat nu wel naar Holland maar eens zal ik je toch weer
zien. Ik sta dan plotseling voor je neus." Sjaak nam dat niet
zo serieus en had er eigenlijk al in berust dat het over en uit was. Wel
had hij zijn broer aangeboden om op haar te '"passen".
-
- Twan
heeft dat niet gedaan want ze was te mooi om er van af te blijven. Sjaak
kwam weer terug in Roosendaal; en na verloop van tijd trouwde hij. Hij
kreeg kinderen en naar mate het gezin groter werd verhuisden ze
verschillende malen. Het zal in het begin van de jaren tachtig zijn
geweest, dus zeg maar ruim dertig haar later, dat er 's avonds bij hem
werd aangebeld. Hij deed open en daar stond Sari. Hij was sprakeloos.
" Dag Sjaak, ik heb toch gezegd dat ik eens voor je neus zou staan.
Nou, hier ben ik dan. Hoe gaat het met jou? Ben je gelukkig? Ja? nou, ik
ben getrouwd met een onderwijzer, Dagggg." en weg was ze.
-
- Sjaak stond
perplex. Hij had niet eens een de tijd gehad om haar binnen te vragen. Wel
had hij in een flits gezien dat ze nog altijd even mooi was. Hij was
verbouwereerd. Ze was weg en waar naar toe? Nooit heeft hij meer
iets van haar gehoord. Volgens Twan heeft ze bij het afscheid toen Sjaak
naar Nederland terugging een hoofdhaar van hem genomen en daar kunnen ze
de wonderlijkste dingen mee doen en je het ziet het, nietwaar?
- Voor hem was het
duidelijk" Goena-Goena" de Stille kracht.
-
- Gerard Offerman
-
|